3 minuten

2 reacties

Een verhuizing naar een verzorgingstehuis is voor weinig ouderen iets waar ze naar uitkijken. Veel liever blijven ze in het huis wonen waar ze vaak al jaren wonen en waar ze zich thuis voelen. In een omgeving wonen vol met zieke en aftakelende ouderen en elke middag bingo spelen is voor de meerderheid geen aantrekkelijk vooruitzicht. Want dat is het beeld dat veel mensen hebben van een verzorgingstehuis.

Zo ook Tom Hertog, de hoofdrolspeler in de film ‘Thuiskomen’. Het verhaal van deze korte film gaat over gemis, vooroordelen en vriendschap in de wereld van het verzorgingstehuis. Meneer Hertog is de laatste tijd een paar keer gevallen en zijn dochter vindt het daarom een veiliger idee dat haar vader meer toezicht en zorg krijgt. De openingsscène laat zien hoe ze samen met haar zoon de nieuwe woning van haar vader inricht. Tom kijkt toe vanuit zijn stoel en vanaf zijn gezicht is duidelijk de vraag af te lezen waarom deze verhuizing plaatsvindt. Hij zucht en zegt dat de stoel waar zijn overleden vrouw altijd op zat naast hem moet staan. Op de opmerking van zijn dochter dat het dan lastig wordt om met de rollator te rijden antwoordt hij dat niet alles aangepast moet worden voor een rollator.

De film is gemaakt om te gebruiken als start voor een gesprek tussen bewoners en zorgmedewerkers. Bewoners praten er vaak niet gemakkelijk over wat het voor hen betekent om te verhuizen naar een verzorgingstehuis en voor zorgmedewerkers is het niet altijd eenvoudig om deze gevoelens te herkennen en ter sprake te brengen. Dat is de reden dat diverse instellingen tot het idee van deze film zijn gekomen. In de handleiding die bij de film zit staan ook tips over hoe de film het best gebruikt kan worden en er worden voorbeeld vragen voor het nagesprek gegeven.

Ik vind het een mooi initiatief. Het stimuleert nieuwe bewoners in het verzorgingstehuis hun gevoelens te uiten en geeft zorgmedewerkers een kijkje in de leefwereld van ouderen. In de film komt de activiteitenbegeleidster erachter dat Meneer Hertog gek is op literatuur en ze organiseert een leesclub die hij mag leiden. In de laatste scene zien we hem vol enthousiasme zijn medebewoners een gedicht van Remco Camper voorlezen en uitleggen. Hij is thuisgekomen in het verzorgingstehuis.

Thuiskomen. Een film van Bernard Bussemaker en Tess Löwenhardt. 25 minuten

Nederlands (subtitels Engels). Voor meer informatie zie  http://www.thuiskomendefilm.nl/

Een artikel van


2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *