2 minuten

2 reacties

In mijn zorgdroom willen alle kinderen later in de gezondheidszorg werken. Wanneer ze groot zijn gaan ze dansend naar hun werk. Er zijn zoveel mensen die willen omscholen voor de zorg dat er opleidingen tekort zijn. De posterijen lopen vast door alle open sollicitaties. Waarom? Omdat iedereen door heeft dat je in de zorg nog meer mens wordt. En dat wil iedereen ook in mijn droom. Je bent zo 100% zinvol bezig door naar een ander om te kijken en iets voor een ander over te hebben. En dat wordt eindelijk begrepen en erkend door de hele samenleving.

Maar mijn droom gaat verder. Ook de gevangenissen krijgen een ander karakter in mijn droom. Want daar wordt voortaan gewerkt aan menselijkheid. Misschien nog wel harder dan in de gezondheidszorg. Er wordt geïnvesteerd in mensen die anderen beschadigd hebben. Er worden relaties opgebouwd en mensen worden niet afgeschreven. Hoe kapot ze ook zijn van binnen.

Mijn droom gaat nog verder. Want uiteindelijk zal de hele samenleving veranderen wanneer we echt vanuit zorg gaan denken. Aandacht hebben, afstemmen, aansluiten, volgen, respecteren, helpen… Relaxed rijden door woonwijken. Kleppen dicht in de stilte-coupés. Files omdat mensen elkaar voor willen laten gaan. Meer straatfeesten en buurtwinkeltjes.  En vooral heel veel muziek maken met elkaar. En het leven vieren. Soms swingend. Soms verstild. Hoezo droom?

Een artikel van


2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Fantastisch Michel, een stukje van mijn droom is dus al voorzichtig aan het uitkomen. Dank voor je reactie, we hebben inmiddels aandacht voor je film op de site!