1 – 2 minuten

0 reacties

We duwen het ouder worden en de dood weg uit ons bewustzijn. Maar je kunt dat ook beleven als een proces van loslaten van wat er niet toe doet en vasthouden van wat werkelijk van betekenis is, vindt Carlo Leget. Per 1 september werkt Leget als hoogleraar Zorgethiek en geestelijke begeleidingswetenschappen aan de Universiteit voor Humanistiek (UvH).

Voor HUMAN verzorgt u het college ‘Hoe kan ik in vrijheid omgaan met het levenseinde?‘ U constateert dat vele mensen niet over de dood nadenken. U wel?

“Ik denk zeker na over mijn eigen dood en ben me – hoewel ik bij mijn weten niets mankeer – er zeer bewust van dat iedere dag de laatste kan zijn. Daarom leef ik intensief en geniet maximaal van iedere dag. Op mijn donorcodicil staat dat mijn naasten mogen beslissen. Ik vind dat mijn eigen dood niet alleen van mij is, maar vooral van de mensen die van mij houden en verder moeten.”

Lees het volledige interview op de website van Humanistisch Verbond.

Een artikel van


0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *