Een column is een vaste rubriek waarin de auteur zijn of haar (persoonlijke) mening geeft over een onderwerp puntig en uitdagend uiteenzet. Columns kunnen een zekere actualiteitswaarde hebben of juist stof geven tot nadenken. Reacties zijn van harte welkom.
Omdat ‘de eerste verjaardag van Bert zonder Bert’ voor ons allemaal aangrijpend is gaan we het weekend waarin zijn verjaardag valt met zijn vieren weg. Mijn grote bonuskinderen, dochter en ik. Beter bij elkaar dan apart in verdriet, denk ik. Ik huur een appartement via Airbnb in een prachtige kerstmarktstad. Want dat deden we graag […]
Het is nu 9 maanden geleden maar ik lig er weer wakker van, alsof het gisteren is geweest. Vier uur in de ochtend, ik lig op ‘mijn helft’, zijn helft is leeg. Het ging zo snel, ik kan het haast niet navertellen. Zo had mijn man wat slikklachten, zo had hij sondevoeding, en zo lag […]
Mijn eerste congres ‘na alles’. Acht maanden na de begrafenis van mijn man. Drie maanden na mijn laatste chemo. Ik moest vooraf echt mijn onderzoek herontdekken. Alsof het uit een andere, parallelle, wereld stamt terwijl het vroeger zo intens belangrijk voor mij was. Samen met mijn ‘baas’ heb ik mijn gegevens vooraf doorgenomen, ik begreep […]
Hoe vond je ‘Doe Maar’?, vraagt ze mij. We hadden elkaars blik gevangen in de massa op het concert en elkaar van een afstandje gegroet. Het is nu zo’n anderhalve week later en we drinken met de rest van onze leesclub een afsluitend drankje aan de keukentafel van onze gastvrouw. Nu was ik daar nog […]
Een dag aan het infuus, dan drie dagen pillen, twee weken ‘halfje-mens’, dan weer één week redelijk te pas. En opnieuw. In totaal zes keer. Per kuur was ik aan het aftellen: nog ‘zoveel’ kuren. Ik heb echt toegeleefd naar het einde van de reeks. Het leek mij reden voor ‘feest’. Maar toen de kuren […]
‘Je moet genieten’, wordt mij weer eens verteld door iemand die geen kanker en wel een partner heeft. ‘Geniet van de tijd die je hebt.’ Ik knik dapper van ja en geef voorbeelden waaruit moet blijken hoe goed ik geniet. En man, wat doe ik mijn best. Precies vier weken en één dag na het […]
Bij de ‘plechtigheid’ waarbij we Berts leven vierden was iedereen welkom. Maar bij het crematorium gingen alleen de kinderen en ik mee naar de oven. Zo deelden we een confronterend moment, een vreselijk definitief afscheid, met elkaar. Wat er van Bert overbleef mochten we vier weken later ophalen. We zijn het eens: Bert moet niet […]
Thuis is een fysieke plek en kan zijn waar je al decennia woont of net naar verhuisd bent; ook als dat een verpleeghuis is. Jenneke van Pijpen onderzoekt het concept ‘thuiswonen’ ten opzichte van het niet meer thuis maar in het verpleeghuis verblijven.
Net terug van een ‘spoedje’ in het ziekenhuis sta ik nog op mijn benen te trillen van de schrik. Mijn bloedplaatjes zijn door de chemo veel te laag en ik had een plotselinge bloeding die niet stopte. Dus even bellen: ik moest meteen komen. Gelukkig liep het met een sisser en een zakje medicijnen af. […]
“Ik kon me op deze ‘gewone markt’ in Parijs niet meer identificeren met mijn omgeving.. De geromantiseerde versie van de rauwe realiteit zoals ik die eerder beschreef doet hier dan onvoldoende recht aan.”